أَمَّا بَعْدُ، فَإِنَّ اللهَ سُبْحَانَهُ [قَدْ] جَعَلَ الدُّنْيَا لِمَا بَعْدَهَا، وَابْتَلَی فِيهَا أَهْلَهَا، لِيَعْلَمَ أَيُّهُمْ أَحْسَنُ عَمَلاً، وَلَسْنَا لِلدُّنْيَا خُلِقْنَا، وَلاَ بِالسَّعْيِ فِيهَا أُمِرْنَا، وَإِنَّمَا وُضِعْنَا فِيها لِنُبْتَلَی بِهَا، وَقَدِ ابْتَلاَنِي [اللهُ] بِكَ وَابْتَلاَكَ بِي: فَجَعَلَ أَحَدَنَا حُجَّةً عَلَی الاَْخَرِ، فَعَدَوْتَعَلَی طَلَبِ الدُّنْيَا بَتَأْوِيلِ الْقُرْآنِ، فَطَلَبْتَنِي بِمَا لَمْ تَجْنِ يَدِي وَلاَ لِسَانِي، وَعَصَيْتَهُ أَنْتَ وأَهْلُ الشَّامِ بِي، وَأَلَّبَعَالِمُكُمْ جَاهِلَكُمْ، وَقَائِمُكُمْقَاعِدَكُمْ.
فَاتَّقِ اللهَ فِي نَفْسِكَ، وَنَازِعِ الشَّيْطَانَ قِيَادَكَ وَاصْرِفْ إِلَی الاَْخِرَةِ وَجْهَكَ، فَهِيَ طَرِيقُنَا وَطَرِيقُكَ. وَاحْذَرْ أَنْ يُصِيبَكَ اللهُ مِنْهُ بِعَاجِلِ قَارِعَةٍتَمَسُّ الاََْصْلَ وَتَقْطَعُ الدَّابِرَذص، فَإِنِّي أُولِي لَكَ بِاللهِ أَلِيَّةًغَيْرَ فَاجِرَةٍ، لَئِنْ جَمَعَت الاََْقْدَارِ لاَ أَزَالُ بِبَاحَتِكَ
ترجمه
از نامه های امام عليه السلام به معاويه
اما بعد خداوند سبحان دنيا را مقدمه برای ما بعد آن(آخرت)قرار داده و اهل دنيا را در بوته امتحان در آورده، تا روشن شود كدام يك بهتر عمل ميكنند، ما برای دنيا آفريده نشده ايم و تنها برای كوشش و تلاش در آن مامورنگشته ايم، ما در دنيا آمده ايم تا بوسيله آن آزمايش شويم،خداوند مرا به تو و تو را بوسيله من در معرض امتحان در آورده،و هر كدام ما را حجت بر ديگری ساخته.تو بدنيا رو آوردی و تفسير قرآن را بر خلاف حق،وسيله رسيدن بدنياساختی،و مرا در برابر چيزی مؤاخذه ميكنی كه دست و زبانم هرگز بآن آلوده نشده،(اشاره بقتل عثمان است)تو و اهل شام آن را دست آويز كرده ايد،وبه من نسبت داده ايد تا آنجا كه عالمان شما جاهلان نتا را و آنها كه سر كارند ازكار افتادگان شما را به آن تشويق ميكنند.
از خدا بترس!و با شيطان كه در رام كردنت ميكوشد ستيزه كن!و روی خويش را بسوی آخرت كه راه من و تو استبگردان و بترس از آنكه خداوند تورا بزودی به يك بلای كوبنده كه ريشه ات را بزند و دنباله ات را قطع كند دچارسازد،من برای تو سوگند ياد ميكنم،سوگندی كه تخلف ندارد،بر اينكه اگرخداوند من و تو را در ميدان نبرد گرد آورد و مقدرات،من و تو را در پيكار با يكديگركشاند،آنقدر در برابر تو بمانم«تا خداوند ميان ما حكم فرمايد كه او بهترينحاكمان است»(سورهاعراف(7)،آيه87).
(اشاره به اينكه از دست من نجات نخواهی يافت)
