- درمقابل بازی های رایانه ای باید از فرزندان مراقبت کرد. کلمه "کنترل" مناسب نیست بلکه باید به فرزندان جهت داد.
- با دو شرط بازی های رایانه ای مفید هستند: 1- دارای جنبه یادگیری باشند 2- وظایف دیگر فرزند را ضایع نکنند.
- مقابله با اصل بازی های رایانه ای به دو علت صحیح نیست: اول اینکه جنبه آموزش عملی آن روزبهروز افزایش مییابد یعنی شخص به طور عملی در معرض یادگیری مهارت قرار می گیرد و دوم اینکه نیازهای تفریحی انسان را تأمین می کند.
- به عقیده من بازی های رایانه ای تهدید نیست بلکه یک فرصت است. به شرط آن که وظیفه تربیتی میان خانواده و آموزش و پرورش تقسیم شود.
- از علل عدم کنترل فرزندان در امر بازی های رایانه ای؛ کم اطلاعی خانواده هاست. به عنوان مثال وقتی فرزند سیگار بکشد در خانواه با او برخورد می شود چون می دانند که اعتیادآور است. اما در مورد اعتیاد آور بودن بازی های رایانه ای بی اطلاع هستند.
- تحقیقات نشان می دهد که دیدن مکرر پرخاشگری تأثیری در پرخاشگر شدن ندارد.
- مدیریت زمان بخشی از سبک زندگی است که باید در بازی های رایانه ای نیز مد نظر قرار گیرد و در این راستا نظام تعلیم و تربیت، باید اصلاح شود.
- باید برای فرزندان جذابیت های محیطی ایجاد شود. فضای بازی های فیزیکی و غیر مجازی فراهم گردد. به طور کلی باید سیاست های فرهنگی در سطح کلان نسبت به این موضوع تغییر پیدا کند.
- ذائقه فرزندان باید مرتبا بهروزآوری شود. اگر فرزند در کودکی با ورزشی آشنا شود و در آن به توفیقاتی دست یابد در نوجوانی به آن سمت حرکت میکند. به طور کلی علایق در کودکی کاشته و کودک تونمند می شود.