نامه(68)
ومن كتاب له عليه السلام
إلى سلمان الفارسي؛ قبل أيام خلافته
أَمَّا بَعْدُ، فإِنَّمَا مَثَلُ الدُّنْيَا مَثَلُ الْحَيَّةِ: لَيِّنٌ مَسُّهَا، قَاتِلٌ سُمُّهَا، فَأَعْرِضْ عَمَّا يُعْجِبُكَ فِيهَا، لِقِلَّةِ مَا يَصْحَبُكَ مِنْهَا، وَضَعْ عَنْكَ هُمُومَهَا، لِمَا أَيْقَنْتَ بِهِ مِنْ فِرَاقِهَا، وَكُنْ آنَسَ مَا تَكُونُ بِهَا، أَحْذَرَ مَا تَكُونَ مِنْهَا فَإِنَّ صَاحِبَهَا كُلَّمَا اطْمأَنَّ فِيهَا إِلَى سُرُورٍ أشْخْصَتْهُعَنْهُ إِلىَ مَحْذُورٍ، [أ] وْ إِلَى إِينَاسٍ أَزالَهُ عَنْهُ إِيحَاشٌ
ترجمه
از نامه هاى امام عليه السلام به«سلمان فارسى»پيش از خلافتش [1]
اما بعد!دنيا به«مار»مىماند،ظاهرش نرم و زيبا،ولى زهر كشنده در درون دارد!بنابر اين از هر چيزى از دنيا كه جلب توجه تو را مىكند اعراض كن،زيرا بزودى از تو جدا خواهد شد و مدت كمى مصاحب تو بيش نخواهد بودهم و غم آنرا از خود بنه،چرا كه يقين به فراق،و دكرگونى حالات آن دارىآنگاه كه به آن سخت انس گرفتى،در همان حال به شدت از آن بر حذر باش!
زيرا در همان زمان كه انسان در آن به خوشحالى مطمئن مىشود،او را به طرف محذور و مشكلات مىفرستد.و هر زمان كه به آن سخت انس مىگيرد او را دروحشت و هراس قرار خواهد داد.و السلام
توضيحات
[1]آغاز اين نامه را مرحوم كلينى در كتاب اصول كافى كتاب الايمان و الكفرجلد 2 ص136 آورده ولى تذكر نداده كه اين نامه را امام به سلمان نوشته است.
مرحوم«مفيد»در كتاب«ارشاد»ص 124 و بعضى ديگر نيز آن را نقلكردهاند.(مصادر نهج البلاغه ج3 ص463)
سرگذشت سلمان فارسى.
