أَمَّا بَعْدُ، فَإِنِّي عَلَی التَّرَدُّدِ فِي جَوَابِكَ، وَالاِسْتَِماعِ إِلَی كِتَابِكَ، لَمُوَهِّنٌ رَأْيِي، وَمُخَطِّیءٌ فِرَاسَتي وَإِنَّكَ إِذْ تُحَاوِلُنِي الاَُْمُورَوَتُرَاجِعُنِي السُّطُورَ كَالْمُسْتَثْقِلِ النَّائِمِ تَكْذِبُهُ أَحَلاَمُهُيـ، وَالْمُتَحَيِّرِ الْقَائِمِ يَبْهَظُهُمَقَامُهُ، لاَ يَدْرِي أَلَهُ م وَلَسْتَ بِهِ، غَيْرَ أَنَّهُ بِكَ شَبِيهٌ. وَأُقْسِمُ بِاللهِ لَوْ لاَ بَعْضُ الاِِْسْتِبْقَاءِلَوَصَلَتْ إِلَيْكَ مِنِّي قَوَارِعُ تَقْرَعُ الْعَظْمخـ، وَتَهْلِسُ اللَّحْمَ وَاعْلَمْ أَنَّ الشَّيْطَانَ قَدْ ثَبَّطَكَعَنْ أَنْ تُرَاجِعَ أَحْسَنَ أُمُورِكَ، وَتَأْذَنَ لِمَقَالِ نَصِيحَتِكَ، وَالسَّلاَمُ [لاََِهْلِهِ]

ترجمه

از نامه ‏های امام عليه السلام ‏به‏«معاويه‏»

اما بعد!من در اينكه مكرر گوش به نامه ‏های تو فرا داده و پاسخ نوشته ‏ام ‏خود را تخطئه و سرزنش می ‏نمايم.در آن هنگام كه تو از من خواسته ‏هائی (همچون‏ حكومت ‏شام) داری و مرتبا نامه‏ نگاری می‏ كنی، به كسی میمانی كه به خواب‏ سنگينی فرو رفته،و خوابهای دروغينش او را تكذيب می‏كنند،و يا همچون‏ كسی كه مقام بر دوشش سنگينی می‏نمايد و نمی‏داند كه آينده بسود او است‏يا به ‏زيانش.گرچه تو آن شخص نيستی،اما شبيه او هستی.
به خدا سوگند!اگر نبود علاقه به باقی ماندن مؤمنان پاك دل،ضربه‏ كوبنده ‏ای از من به تو می‏رسيد كه استخوانت را خرد و گوشتت را آب كند،بدان‏كه شيطان ترا از اينكه به كارهای خوب بپردازی باز داشته،(و نمی‏گذارد)به‏ اندرزها گوش فرا دهی.سلام بر آنها كه شايسته سلامند!