بَلَغَنِي عَنْكَ أَمْرٌ إِنْ كُنْتَ فَعَلْتَهُ فَقَدْ أَسْخَطْتَ إِلهَكَ، وَأَغْضَبْتَ إِمَامَكَ: أَنَّكَ تَقْسِمُ فَيْءَالْمُسْلِمِينَ الَّذِي حَازَتْهُ رِمَاحُهُمْ وَخُيُولُهُمْ، وَأُرِيقَتْ عَلَيْهِ دِمَاؤُهُمْ، فِيمَنِ اعْتَامَكَمِنْ أَعْرَابِ قَوْمِكَ، فَوَالَّذِي فَلَقَ الْحَبَّةَ، وَبَرَأَ النَّسَمَةَتی، لَئِنْ كَانَ ذلِكَ حَقّاً لَتَجِدَنَّ بِكَ عَلَيَّ هَوَاناً، وَلَتَخِفَّنَّ عِنْدِي مِيزَاناً، فَلاَ تَسْتَهِنْ بِحَقِّ رَبِّكَ، وَلاَ تُصلِحْ دُنْيَاكَ بِمَحْقِ دِينِكَ، فَتَكُونَ مِنَ الاََْخْسَرِينَ أَعْمَالاً.
أَلاَ وَإِنَّ حَقَّ مَنْ قِبَلَكَوَقِبَلَنَا مِنَ الْمُسْلِمِينَ فِي قِسْمَةِ هذَا الْفَيْءِ سَوَاءٌ، يَرِدُونَ عِنْدِي عَلَيْهِ،يَصْدُرُونَ عَنْهُ، والسَّلامُ

ترجمه

از نامه ‏های امام عليه السلام به‏«مصقلة ابن هبيرة شيبانی‏»فرماندار«اردشير خره‏»(يكی از شهرهای فارس) [1]

به من درباره تو گزارشی رسيده كه اگر درست‏ باشد و اين كار را انجام ‏داده باشی پروردگارت را به خشم آورده،و امامت را عصيان كرده ‏ای:
(گزارشی رسيده)كه تو غنائم مربوط به مسلمانان كه به وسيله اسلحه و اسب هايشان‏ بدست آمده،و خونهايشان در اين راه ريخته شده،در بين افرادی از باديه‏ نشينان قبيله ‏ات كه خود برگزيده‏ ای تقسيم ميكنی.
سوگند به كسی كه دانه را در زير خاك شكافت!و روح انسانی را آفريد!
اگر اين گزارش درست‏ باشد تو در نزد من خوار خواهی شد،و ارزش و مقدارت كم‏ خواهد بود، حق پروردگارت را سبك مشمار و دنيايت را با نابودی دينت‏ اصلاح مكن كه از زيانكارترين افراد خواهی بود! 
آگاه باش!حق مسلمانانی كه نزد من و يا پيش تو هستند در تقسيم اين‏  اموال مساوی است، بايد همه آنها به نزد من آيند و سهميه خود را از من بگيرند.

توضيحات

[1]اين نامه را«بلاذری‏»در كتاب انساب الاشراف ص 160 طبع اعلمی‏و ابن واضح در كتاب‏«التاريخ‏»جلد 2 ص 190 با كمی تفاوت آورده ‏اند.
(مصادر ج‏3 ص 348)
در ضمن،جريان‏«مصقله‏»در جلد اول ذيل شماره‏137 ص 345-347)گذشت.