إلی الاَشعث بن قيس عامل أذربيجان

وَإِنَّ عَمَلَكَ لَيْسَ لَكَ بِطُعْمَةٍ وَلكِنَّهُ فِي عُنُقِكَ أَمَانةٌ، وَأَنْتَ مُسْتَرْعیً لِمَنْ فَوْقَكَ، لَيْسَ لَكَ أَنْ تَفتَاتَفِي رَعِيَّةٍ، وَلاَ تُخَاطِرَ إِلاَّ بِوَثِيقَةٍ، وَفي يَدَيْكَ مَالٌ مِنْ مَالِ اللهِ عَزَّوَجَلَّ، وَأَنْتَ مِنْ خُزَّانِهِحَتَّی تُسَلِّمَهُ إِلَيَّ، وَلَعَلِّي أَلاَّ أَكُونَ شَرَّ وُلاَتِكَلَكَ، وَالسَّلاَمُ

ترجمه

از نامه‏ های امام عليه السلام‏به‏«اشعث‏بن قيس‏»فرماندار آذربايجان [1]

فرمانداری برای تو وسيله آب و نان نيست،بلكه امانتی است كه در گردنت تونيز بايد مطيع ما فوق باشی.
درباره رعيت‏ حق نداری استبداد بخرج دهی!در مورد بيت المال بهيچ ‏كاری جز با احتياط و اطمينان اقدام مكن!اموال خدا در اختيار تو است،و تويكی از خزانه‏ داران او هستی كه بايد آنرا بدست من بسپاری، و اميد است من ‏رئيس بدی برای تو نباشم(و السلام)

توضيحات

[1]اين نامه را امام(ع)پس از پايان جنگ‏«جمل‏»و ورود بكوفه به‏«اشعث‏بن قيس‏»نوشته،و طبق آنچه در كتاب‏«صفين‏»نوشته‏«نصر ابن مزاحم‏»آمده ‏قسمتی از آغاز نامه را«شريف رضی‏»حذف نموده است.در پايان اين نامه آمده‏است كاتب نامه‏«عبيد الله بن ابی رافع‏»است كه در ماه شعبان سال‏36 آن رانگاشته.و اين نامه را وسيله‏«زياد بن مرحب همدانی‏»فرستاده است.
«ابن عبد ربه‏»در كتاب‏«عقد الفريد»جلد3 صفحه 104 و«ابن قتيبه‏»در كتاب‏«الامامة و السياسة‏»جلد 2 صفحه 91 مختصر تر از آنچه‏«نصر بن مزاحم‏»آورده‏ آنرا نقل كرده است.(مصادر نهج البلاغه جلد3 صفحه 202 و شرح ابن ميثم‏جلد 4 صفحه 350) .