إلی بعض أُمراء جيشه

فَإِنْ عَادُوا إِلَی ظِلِّ الطَّاعَةِ فَذَاكَ الَّذِي نُحِبُّ، وَإِنْ تَوَافَتِالاَُْمُورُ بِالْقَوْمِ إِلَی الشِّقَاقِ وَالْعِصْيَانِ فَانْهَدْ بِمَنْ أَطاعَكَ إِلَی مَنْ عَصَاكَ، وَاسْتَغْنِ بِمَنِ انْقَادَ مَعَكَ عَمَّنْ تَقَاعَسَ عَنْكَ، فَإِنَّ الْمُتَكَارِهَمَغِيبُهُ خَيْرٌ مِنْ شُهُودِهِ، وَقُعُودُهُ أَغْنَی مِنْ نُهُوضِهِ

ترجمه

از نامه‏ های امام عليه السلام‏به بعضی از سران سپاهش.

اگر(دشمنان)به سايه اطاعت و تسليم بازگردند(مزاحم آنان مشو چرا كه)اين همان است كه ما دوست داريم و اگر حوادث آنان را مهيای اختلاف و عصيان نموده است‏به كمك مطيعان با عاصيان نبرد كن!و با آنها كه پيرو فرمان توانداز كسانی كه سستی می‏ورزند،خويش را بی نيازساز كه سست عنصران وآنانكه از جنگ كراهت دارند عدمشان به ز وجود، و نشستن آنها از قيام شان‏ بهتر است!