إليهم، بعد فتح البصرة

وَجَزَاكُمُ اللهُ مِنْ أَهْلِ مِصْرٍ عَنْ أَهْلِ بَيْتِ نَبِيِّكُمْ أَحْسَنَ مَا يَجْزِي الْعَامِلِينَ بِطَاعَتِهِ، وَالشَّاكِرِينَ لِنِعْمَتِهِ، فَقَدْ سَمِعْتُمْ وَأَطَعْتُمْ، وَدُعِيتُمْ فَأَجَبْتُمْ

ترجمه

از نامه‏ های امام عليه السلام ‏به اهل كوفه پس از فتح بصره [1]

خداوند به شما اهل اين شهر از ناحيه اهلبيت پيامبرتان جزا و پاداش دهد بهترين پاداشی كه به عاملان و مطيعان خود و سپاسگزاران نعمتهايش عطامی‏كند،چرا كه شنيديد و اطاعت كرديد،دعوت شديد و اجابت نموديد.

 توضیحات

[1]اين نامه را امام(ع)بعد از فتح‏«بصره‏»برای اهل كوفه نوشته و آنرا همراه‏«عمر ابن سلمه ارحبی‏»فرستاده است.
اين نامه را شيخ‏«مفيد»در كتاب‏«النصرة‏»صفحه 215 از كتاب‏«الجمل‏»نوشته‏«واقدی‏»نقل كرده است.البته‏«شريف رضی ره‏»مقداری از اول و كمی ازآخر نامه را حذف كرده است و دليل آن اين است كه در پايان نامه آمده است.
«كتبه عبيد الله بن ابی رافع في رجب سنة ست و ثلاثين‏»كاتب اين نامه‏«عبيد الله‏ ابن ابی رافع‏»است و آنرا در سال‏36 هجری نگاشته.
(مصادر نهج البلاغه جلد3 صفحه 195)