چاپ کردن این صفحه

بخش دوم: حاكميت و ولايت‏

                        بخش دوم: حاكميت و ولايت‏

 

                        طرح بحث‏

 

حاكميت و اعمال هرگونه سلطه و تصرف نسبت به انسان‏ها آن‏گاه مشروعيت مى‏يابد كه از پشتوانه محكم عقلى و

شرعی برخوردار باشد. در اصطلاح اسلامی از حاكميت به «ولايت» نيز تعبير می‏شود. برخی ولايت‏ها نظير ولايت پدر بر فرزند يا ولايت در موقوفات، در حوزه امور خصوصی بحث می‏شوند كه از اين نظر اين قسم از ولايت را «ولايت خاصّه» می‏نامند. در مباحث مربوط به حكومت و آن‏چه به حوزه امور عمومی مربوط است، مسئله اساسی بررسی «ولايت عامّه» می‏باشد. پس از آن‏كه رابطه اسلام با سياست را به عنوان ركن اول حكومت اسلامی در بخش اول بررسی نموديم، اينك نوبت به ركن دوم آن يعنی «حاكميت و ولايت عامّه» می‏رسد.

سؤال اساسی اين است كه آيا دليل قاطع و معتبری بر «ولايت عامّه» (ولايت و حق تصرف و تدبير در امور مردم) وجود دارد؟ چه كسانی صاحب اين نوع ولايتند؟ آيا ولايت اختصاص به دوره حضور معصوم عليه السّلام دارد؟ آيا قلمرو ولايت عامّه معصوم با غير معصوم- در عصر غيبت- برابر است؟ ولايت، انتصابی است يا انتخابی؟ و ....

اين بخش درصدد پاسخ‏گويی به پرسش‏های ياد شده و طرح مباحث جانبی ديگر است.

                    

این مورد را ارزیابی کنید
(0 رای‌ها)