كسانی كه كسب قدرت سياسی ودستيابی به حكومت را تنها پيمانی از سوی خداوند میدانند تا در سايه آن بر سيری ظالم وگرسنگی مظلوم ساكت نمانند و حكومت را در خدمت ارزشهای دينی و گسترش فضيلتهای انسانی بگيرند. حكومت علوی با خاستگاه الهی خود و در پی خواست مردم، حكومتی در خدمت دين و مردم بود. حكومتی كه آن همه دشواریهای داخلی ومانع تراشیهای مخالفان و دشمنان، نتوانست آن را از مسير عدالت و اهداف اسلامی ورسالت الهی اش خارج كند. با مردمش به عدالت و مهربانی رفتار كرد و با مخالفان ودشمنانش به انصاف و تلاش برای هدايت آنان. بر كارگزاران خود نظارت دقيق داشت ومجاهدتها وزحمات آنان را میستود واز كاستیها وسلوك غيراسلامی آنان بازخواست میكرد، وجامعه ای را مقدس میشمرد كه در آن، حق ضعيف به راحتی از قوی بازستانده شود. حكومتی كه معيشت شخص اول آن، در سطح زندگی تهیدستان جامعه بود و گرسنه میخوابيد تا رعيت سير باشد و به اندك لباس اكتفا میكرد تا كسی برهنه نباشد. نزديكان خود را از منافع قدرت و حكومت دور میساخت تا كسی در سياست وی به ناروا طمع نكند و آفتاب خورشيد حاكميت او همه خانه ها را گرمی بخشد و برای هميشه روشنیبخش راه همه حاكمان و سياستمداران باشد و اين چنين است كه حكومت علوی، آينه تمام نمای اصول و ارزشهای حاكم و جاری در حكومتاسلامی است و اسوه همه جوامعی است كه خواهان حكومتی اسلامی و انسانی و مردمی میباشند.
سالهای 1379 و 1380 كه از سوی رهبر معظم انقلاب، حضرت آيةالله خامنهای «مدظله» به عنوان سال اميرالمؤمنين(ع) اعلام شد، فرصتی بود تا به تبيين حكومت و سلوك علوی پرداخته شود. مجموعهای كه اينك پيش روی داريد به همين هدف تهيه شده است. اين مجموعه دستاورد تلاشی است كه در «مركز تحقيقات علمی» دبيرخانه مجلسخبرگانرهبری، با نظارت و بررسی چند تن از عالمان گرامی، توسط جمعی از محققان ونويسندگان محترم در قالب مقالههای مستقل نوشته و پس از تأييد در هيأت علمی، در چهار مجلّد تنظيم شده است. نخستين بخش با عنوان «حكومت علوی، بنيانها و چالشها» به مسايل كلی حكومت علوی میپردازد. دومين بخش، با عنوان «حكومت علوی، هدفها ومسؤوليتها» به شرح اهداف و وظايف آن حكومت اختصاص يافته است. در سومين بخش، با عنوان «حكومت علوی، ساختار و شيوه حكومت» مقالههايی آمده كه عهدهدار بيان شكل وشيوه حكومت حضرت(ع) میباشد. و چهارمين جلد از اين مجموعه، با عنوان «حكومت علوی، كارگزاران» موضوع كارگزاران و شيوه رفتار اميرالمؤمنين(ع) با آنان را بررسی كرده است.
اين مجموعه علیرغم كاستیهايی كه دارد، و طبعاً شامل همه مسايل و موضوعات حكومت علوی نمیباشد، مقالات و مطالب مفيدی را پيش روی خوانندگان محترم وعلاقهمندان به شناخت بهتر حكومت علوی میگذارد و اميد میرود گامی مفيد برای همه مسؤولان و دستاندركاران نظام جمهوری اسلامی ايران باشد تا با اهتمام و آگاهی بيشتر همانگونه كه خواست و آرزوی بلند بنيانگذار جمهوری اسلامی ايران، حضرت امام خمينی«قدس سره» بود، اين نظام اسلامی و مسؤولان آن، اهداف و اخلاق و سيره حكومت اميرالمؤمنين علی(ع) را سرلوحه حكومتداری خود قرار دهند.
در اينجا لازم میدانم از همه كسانی كه در تهيه اين مجموعه تلاش كردهاند بويژه حجةالاسلام والمسلمين آقای مرتضوی مسؤول بخش تحقيقات دبيرخانه و محققان ونويسندگان محترم مقالات سپاسگزاری كنم. توفيق همگان بالاخص مسؤولان نظام جمهوری اسلامی ايران را در تأسی به حكومت اميرالمؤمنين(ع) از خداوند متعال طلبمیكنم.
ابراهيم امينی
مرداد 1381
