چاپ کردن این صفحه

نامه(77)

نامه(77)

ومن وصيته عليه السلام

لَهُ لما بعثه للا حتجاج على الخوارج



لاَ تُخَاصِمْهُمْ بِالْقُرْآنِ، فَإِنَّ الْقُرْآنَ حَمَّالٌذُو وُجُوهٍ، تَقُولُ وَيَقُولُونَ، وَلكِنْ حاجّهُمْ بالسُّنَّةِ، فَإِنَّهُمْ لَنْ يَجِدُوا عَنْهَا مَحِيصاً

ترجمه

از سفارشهای امام عليه السلام ‏به‏«عبد الله بن عباس‏»هنگاميكه وی را برای گفتگو نزد خوارج فرستاد [1]

با آيات قرآن با آنها محاجه نكن،چرا كه قرآن(برای اين لجوجان)تاب‏معانی مختلف و امكان تفسير گوناگون دارد تو چيزی می‏گوئی و آنها چيز ديگر(و سخن بجائی نمی‏رسد)لكن با سنت پيامبر صلی الله عليه و آله و سلم با آنها بحث نما!كه دربرابر آن پاسخی نخواهند يافت(و مجبور به تسليمند).

توضيحات

[1]از سخنان مشهور امام(ع)است و«ابن اثير»در كتاب‏«نهاية‏»جلد يك ص 444و زمخشری در جزء دوم‏«ربيع الابرار»در باب‏«الجوايات المسكتة‏»،آن را نقل‏كرده ‏اند.
(مصادر نهج البلاغه ج‏3 ص 478)
توضيحات و پاورقيهای نهج البلاغه قسمت كلمات قصار.

این مورد را ارزیابی کنید
(0 رای‌ها)