هذَا مَا اجْتَمَعَ عَلَيْهِ أَهْل الْـيَمَنِ حَاضِرُهَا وَبَادِيهَا، وَرَبِيعَةُ حَاضِرُهَا وَبَادِيهَاـ: أَنَّهُمْ عَلَی كِتَابِ اللهِ يَدْعُونَ إِلَيْهِ، وَيَأْمُرُونَ بِهِ إِلَيْهِ وَأَمَرَ بِهِ، لاَ يَشْتَرُونَ بِهِ ثَمَناً، وَلاَ يَرْضَوْنَ بِهِ بَدَلاً، وَأَنَّهُمْ يَدٌ وَاحِدَةٌ عَلَی مَنْ خَالَفَ ذَلِكَ وَتَرَكَهُ، أَنْصَارٌ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ، دَعْوَتُهُمْ وَاحِدَةٌ، لاَيَنْقُضُونَ عَهْدَهُمْ لِمَعْتَبَةِعَاتِبٍ، وَلاَ لِغَضَبِ غَاضِبٍ، وَلاَ لاِسْتِذْلاَلِ قَوْمٍ قَوْماً، وَلاَ لِمَسَبَّة ِ قَوْمٍ قَوْماً! عَلَی ذلِكَ شَاهِدُهُمْ وَغَائِبُهُمْ، [وَسَفِيهُهُمْ وَعَالِمُهُمْ،] وَحَلِيمُهُمْ وَجَاهِلُهُمْ. ثُمَّ إِنَّ عَلَيْهِمْ بِذلِكَ عَهْدَ اللهِ وَمِيثَاقَهُ، إنَّ عَهْدَ اللهِ كَانَ مسْؤولاً.
و كتب: علي بن أبي طالب

ترجمه

از عهدنامه‏ هائی است كه امام عليه السلام‏ برای قبيله‏«ربيعه‏»و«يمن‏»تنظيم فرموده و از خط‏«هشام ‏كلبی‏»نقل شده است.

اين پيمانی است كه اهل‏«يمن‏»شهريان و بيابان نشينهای آنها و«ربيعه‏»اعم از شهر نشين و بيابانی بر آن اتفاق كرده ‏اند.كه قانون قرآن را پايبند باشند و بسوی آن دعوت كنند و به آن امر نمايند.و هر كس آنها را به قرآن دعوت نمود به او پاسخ مثبت دهند آنرا به هيچ بهائی نفروشند و چيزی را بجای آن‏ نپذيرند و متحد باشند بر ضد كسی كه آن را ترك كند و به مخالفت ‏با آن بر خيزد.و ياوريكديگر باشند:همه يكصدا،هرگز پيمان خويش را به خاطر گله بعضی و يا خشم‏ كسی،و يا خوار شمردن و يا دشنام دادن بيكديگر،نشكنند،بر اين عهد و پيمان‏ حاضران و غايبان، دانايان و غير دانايان، برد باران و نابرد باران آنها پايبندندو به آن احترام می‏گذارند.آنها با اين پيمان در برابر خداوند متعهد و مسؤلند«ان عهد الله كان مسؤلا»: (پيمان الهی مورد باز خواست قرار خواهد گرفت)(سوره ‏احزاب(33)،آيه‏15).
اين عهدنامه را علی بن ابيطالب نوشته است.