ولايت فقيه ثمره ي مجاهدت موحدان
از بدو خلقتِ اوّلين خليفه ي الهي واستقرار او بر عالم خاكي، هدفي كه همواره از سوي موحدان پي جويي شده است برپايي حكومت خداوند بر روي زمين بوده است. انسان هايي سخت كوش و مجاهد، هستي خويش را فدا كرده اند تا انسان به تعالي و به آزادي حقيقي و بالاترين شان و مرتبه خويش كه همانا بندگي خدا است برسد. در رأس اين گروه انبيا و سفر الهي اند كه راهنماي بشريت در اين مجاهدت سخت و عظيم بوده اند و در مقابل آنان شياطين هوي و هوس كه انسان را خوار و بنده ذليل حيوانيت مي خواسته اند.
سرسلسله اين مجاهدان، گل سرسبد عالم هستي نبي خاتم صلي الله عليه و آله و خاندان گرامي او است كه كامل ترين دستور زندگي را براي بشر به ارمغان آوردند و بشريت را كه به مرحله خاصي از تكامل و مدنيّت رسيده بود از گوهر امامت بهرمند ساختند.
امامت راهي نوراني در برپايي حكومت خداوند در روي زمين و زمينه اي مناسب براي رشد و تعالي و تكامل بشريت است. قوانين و دستورات اسلام همگي برمحور امامت و حكومت خداوند از طريق صالحين قرار داده شده است و مشيّت حتمي خداوند بر آن قرار گرفته كه سرانجام حيات بشر در عالم خاكي با وراثت و جانشين صالحين و مستضعفين و اسقرار امامت همراه باشد.
اين مجاهدت ها كه با بعثت پيامبر گرامي اسلام نقطه عطفي يافته بود. پس از ارتحال ايشان ادامه يافت و ائمه معصومين و پيروان آنان كوشش هاي خستگي ناپذيري را براي اجراي احكام اسلام و استقرار حكومت موحدين و شايستگان آغاز كردند و در اين راه همه هستي خويش را فدا كردند. آن چه در اين مجاهدت اهميّتي خاص داشت. روشنگري در كنار مبارزه با اولياء شياطين بود.
روات احاديث و فقهاي بيدار پس از غيبت كبري بالاترين مسؤوليت را در اين راه به دوش گرفتند. حوزه هاي علميه شيعه در سخت ترين شرايط به ترويج و ابلاغ احكام نوراني اسلام همت گمارد و هرگاه شرايط و زمينه ها هموار مي گشت در مقابل طواعنيت قد علم كرد.
پس از گذشت بيش از هزار سال از اين نهضت رادمردي بزرگ از فرزندان حوزه علميه آغازگر فصل جديدي گشت با پشتيباني ملّت بزرگ ايران انقلابي عظيم را ايجاد كرد و اسلام را به عرصه زندگي و حيات و حكومت كشاند. بالاترين دستاورد امام راحل قدس سره استقرار حكومت اسلامي را محوريت ولايت فقيه بود.
شاخصه مهم نظام حكومتي ولايت فقيه آن است كه در كنار استمرار راه امامت و ولايت از دستاوردهاي فكري و تجربي بشريت در حكومت نيمي نظام همه پرسي و انتخاب اولياء امور از سوي مردم نيز بهره مند است. اين نظام حكومتي بي ترديد كامل ترين و برترين شكل حكومتي است كه بشر به خود ديده است. شأن و مرتبه انسان و آزادي و اختيار و انتخاب او در اين حكومت جايگاه ويژه اي دارد و افراد با اراده و اختيار خويش حكومت خداوند برابر جامعه خويش مستقر ساخته اند.
شاخصه مهم ديگر آن است: ولايت فقيه اساس و محور اصلي به شمار مي آيد. اعتبار و مشروعيت تمامي اركان حكومت در گرو تأييد مشروعيت و اعتبار قوانين به امضا و تأييد و يا تفويض ولي فقيه است.
اين شكل از حكومت از دو جهت با مخالفت و عناد دشمنان روبروست؛ از يك سو استقرار حكومت ديني با مذاق دنيا داران و آناني كه انسان را محدود در عوالم حيوانيت مي خواهند و منافع و سروري خويش را در خطر مي بينند سازگار نيست و از سوي ديگر كمال و تعالي كه در اين نظام حكومتي است. و مي تواند به عنوان مترقي ترين حكومت ها مورد توجه بشريت قرار گيرد و انسان ها به سوي اين نظام و در نهايت دين داري و دين ورزي جلب كند مورد عناد دشمنان است.
دنياداران و نظام استكباري كه بشر را بنده خويش مي خواهد از بدو پيروزي انقلاب و استقرار حكومت ولايي با هر وسيله ممكن به جنگ با اين نظام برخواسته است و هم اينك نيز با استفاده از تمامي وسايل و امكانات فرهنگي و تبليغي خويش در صدد تضعيف ركن اساسي و نقطه برتري اين نظام بر ديگر نظام هاي حكومتي يعني ولايت فقيه برآمده است. حركت فرهنگي تبليغي مخرب دشمنان در زمينه مباحث نظري در چند محور زير ملاحظه شده است.
الف) طرح مباحث تضاد با دمكراسي و انتخاب سرنوشت افراد توسط آنان؛
ب) طرح مباحث تضاد و ضديت حكومت ديني با آزادي و حريت انسان؛
ج) القاء وجود استبداد و خودكامگي در حكومت ولايي؛
د) اصرار بر دوگانگي وجدايي حوزه هاي دينداري و حكومت و مدنيّت؛
ه··) طرح مباحث هرمونيك و نسبيت و بشري بودن مطلق برداشت هاي ديني و در نتيجه القأ بيگانگي معارف و دستورات ديني از واقع و حقيقت دين و در نهايت ايجاد زمينه براي جدايي حكومت از دين و سست كردن پايه ها و مباني حكومت ولايي ؛
و) طرح زيركانه و موذيانه شيوه اي خاص از بحث درباره مشروعيت و مقبوليت ولايت فقيه و مباني آن به گونه اي كه منجر به بي اعتباري نظام ولايي و تضاد آن با انتخاب و مشاركت مردم شود.
محورهاي فعاليت هاي فرهنگي، تبليغي دشمن در امور عيني نيز امور زير است.
1 - برخورد تبليغي با جايگاه ولايت فقيه و القاء جدايي و اختلاف در اركان و اجزاء حكومت اسلامي؛
2 - تضعيف جايگاه مجلس خبرگان و القاء فرسايشي بودن آن؛
3 - سعي و تلاش در جهت بي اثر جلوه دادن انتخاب مردم و كوشش براي عدم حضور و مشاركت مردمي در انتخاب خبرگان؛
4 - اصرار تبليغي بري جدايي مردم از حكومت و بالاخص ولايت فقيه.
آن چه در مواجهه با اين هجمه فرهنگي و تبليغي دشمن ضروري است توجه به دو نكته مهم است .
اوّل، در اين شيوه از مبارزه دشمن از مخالفت و دشمني صريح با نظام ولايي چه در زمينه مباحث نظري و چه در امور عيني تا حد امكان حودداري كرده است و به راهبرد دشمن استفاده از روش هايي است كه در ضمن كارآمد بودن كمترين حساسيت ها را ايجاد كند لذا و در زمينه مباحث علمي و نظري با استفاده از ايادي خود در ظاهر مباحث علمي ارزشْ مند و مورد علاقه مردم را مطرح كرده اند امّا در واقع و باطن درصدد انهدام فكر و فرهنگي اركان و اساس نظام هستند. بايد توجه داشت هجمه و شبيخون فرهنگي و تبليغي دشمن تنها در محور گسترش فرهنگ غربي و تهي سازي جوانان و مردم و گسترش بي بند و باري خلاصه نمي شود بلكه مهم تر از آن تضعيف جايگاه ولايت فقيه و حكومت ولايي با استفاده از محوره هاي بالاست و اساسا هدف نهايي از گسترش فرهنگ غربي و بي بندوباري مبارزه با حكومت ولايي است.
دوم، سنت و روش مادر مقابله با اين شيوه از تهاجم فرهنگي و تبلغي بسيار مهم و حساس است درايت و هشياري شرط اوّل حضور در اين ميدان مي باشد. قرآن شريف نيز شيوه و روش دعوت به حق را حكمت و موعظه حسني برشمرده است. بايد توجه داشت دشمنان ما از راهي وارد شده اند كه دوستان و دلسوزان بسياري نيز در اين راه هستند طرح مباحث عيني و نظري درباره حكومت اسلامي و ولايت فقيه يك ضروري و لازم جامعه ماست و از وظايف و اهداف مهم حوزه هاي علميه و بزرگان و صاحب نظران آن به شمار مي آيد لذا برحوزه هاي علميه و هم دلسوزان و فرهيختگان است كه با طرح آزاد مباحث و طرح شبهات و پاسخگويي علمي و دقيق به آنها از يك سو شيوه و روش صحيح طرح اين مباحث را در جامعه و در بين متفكران رواج دهند و از سوي ديگر با پاسخ هايي روشن به القائات و شبهات، روش و شيوه شيطنت آميز دشمنان را متروك و منزوي نمايند.
همچنين بر ماست تا با درايت تام در ضمن گسترش فضاي فكري و فرهنگي طرح آزاد افكار و ديدگاه ها، قاطعانه از اقدامات تبليغي و مسموم به ظاهر فرهنگي جلوگيري كنيم.
علاوه بر اين ها ايجاد روحيه نشاط و دعوت مردم به حضور در صحنه انتصاب ضرورتي خاص دارد. حضور گسترده و يكپارچه ملت ايران همواره تضمين كننده بقا و استقرار اين نظام الهي و نقطه يأس و نوميدي دشمنان و كننده فعاليت هاي آنان بوده است نقطه برجسته و شاخصه مهم حكومت ولايي نفوذ هر دل ها و حكومت برجان هاست و همواره حضور مردم نشانه و گواهي برآن بوده است. برماست كه در اين صحنه نيز بار ديگر اين حقيقت را به رخ دشمنان بكشيم. لذا بر همه خواص و دلسوزان است كه با اعتصام به ريسمان الهي به گونه اي عمل كنند كه اختلاف سليقه ها و روش آنان لطمه اي به اساس و اركان اين حكومت الهي وارد نياورد و بر همگان و بويژه بر حوزه هاي علميه به عنوان امناءالرسل و زمامداران فكر و فرهنگ است كه در استقرار و استحكام پايه هاي اين بنيان رفيع كه ثمره مجاهدت هاي موحدان تاريخ بشريت است كوشا باشيم و با استمداد از خداوند اين حكومت الهي را به دولت يار متصل سازيم.
