ترجمه : امام علي(ع) در نهج‌البلاغه مي‌فرمايد: ... و بايد كه محبوبترين كارها در نزد تو ، كارهايی باشد كه با ميانه ‏روی سازگارتر بود و با عدالت دمسازتر و خشنودی رعيت را در پی داشته باشد زيرا خشم توده‏های مردم ، خشنودی نزديكان را زير پای بسپرد و حال آن كه خشم نزديكان، اگر توده‏ های مردم از تو خشنود باشند ، ناچيز گردد . خواص و نزديكان كسانی هستند كه به هنگام فراخی و آسايش بر دوش حاکم باری گران‏ند و چون حادثه ‏ای پيش آيد كم تر از هر كس به ياريش برخيزند و خوش ندارند كه به انصاف درباره آنان قضاوت شود . اينان همه چيز را به اصرار از والی می ‏طلبند و اگر عطايی يابند ، كم تر از همه سپاس می‏ گويند و اگر به آنان ندهند ، ديرتر از ديگران پوزش می ‏پذيرند . در برابر سختيهای روزگار ، شكيباييشان بس اندك است . اما ستون دين و انبوهی مسلمانان و ساز و برگ در برابر دشمنان ، عامه مردم هستند ، پس ، بايد توجه تو به آنان بيشتر و ميل تو به ايشان افزونتر باشد .
امام خمینی(ره) : هر روزی برای مملكت مشكل پيدا می‏شود، حلّالش خود مردم [باشند] الآن اين مشكلی برای كشور ما پيدا شده، خوب مردم دارند كمك می‏كنند. حلّالش خود اين مردم هستند. اين پشتيبانيهای عظيمی كه مردم می‏كنند، و آن حضوری كه خودشان دارند و خودشان هست. از خودشان می‏دانند همه چيز را. ارتش را از خودشان می‏دانند. همه چيز را از خودشان می‏دانند. اين بايد حفظ بشود تا حفظ بشويم. تا كشورتان حفظ بشود.
 (صحيفه امام، ج‏13، ص: 388)
امام خامنه ای : هرچه كردند و هرچه شد، مردم كردند. امام بزرگوار هم متكی به همين آحاد و نفوس مؤمنه‌ی مردم بود. مسؤولان كشور - خدمتگزارانی كه بوده‌اند و هستند - قدرتشان، جرأتشان، توان معنوی و روحیِ مقابله‌شان با تهديدها و مبارزطلبي‌های استكبار و قدرت‌های شيطانی، به پشتوانه و پشتيبانی همين ملت است. اتصال نظام، دولت، حكومت و مسؤولان با مردم، يكی از همان نعمت‌های معجزه‌آسای الهی است.
 (سخنرانی در ديدار با فضلا، طلاب و اقشار مختلف مردم قم، به مناسبت سالگرد قيام نوزدهم ديماه 19/10/70)