لذا غفلت از آن میتواند لطمههای کاری بر بدنه جامعه وارد کند؛بنابراین جامعه نخبگانی کشور، باید به این موضوع مهم توجه شایستهای داشته باشند و برای آینده نیروی انسانی کشور برنامه دقیق ارائه دهند. از همین رو موسسه فرهنگی مطالعاتی صراط مبین مصاحبه ای با خانم دکتر مریم صفآرارییس پژوهشکده زنان دانشگاه الزهرا (س) در خصوص بررسی آسیب شناسانه بحران کاهش جمعیت و فقدان تمایل به فرزندآوری در خانواده های ایرانی صورت داده تا از نظرات کارشناسی ایشان در این زمینه جویا، و به اطلاع خوانندگان محترم برساند.
اساسیترین کلیشههای گفتمانی حاکم بر فرهنگ فرزندآوری در جامعه ایران را چگونه ارزیابی می نمایید؟
متأسفانه جامعه ی ما، دچار کلیشه های سالهای پیشین، مثل «فرزند کمتر زندگی بهتر» شده است. گفتمانهایی نظیر سلامت و زیبایی زنان، ترقّی و خودشکوفایی زنان، شغل زنان و رفاه بیشتر، تربیت پرهزینهی کودک یا تقابل نقش مادری و همسری همچنان بر جامعهی ما استوار است و پیشفرضهای ذهن جامعهی ما، هنوز بر این کلیشهها تأکید دارد. این کلیشهها، نوعی سبک زندگی در جامعه به وجود آورده که عموماً بانوان در بیان علّت عدم فرزندآوری خود به آن استناد مینمایند.
زنان غیرمذهبی دلایل موجّهی برای عدم بارداری دارند. مثلاً از جهت مالی مستقل باشند یا اینکه در حال حاضر نیاز به ازدواج ندارند و اگر ازدواج کنند میخواهند برای خودشان باشند؛ یعنی فرهنگ اومانیستی و خودمحوری؛ ولی این تفکر در یک زن مذهبی که مسیر ایدئولوژیکی مشخصی دارد، ضعیف است؛ یعنی زن مذهبی کمتر با تفکر خودمحوری و اومانیستی یا چالش عدم تمایل به باروری روبهرو است؛ موانع دیگری در ذهن این قشر از زنانِ مذهبی، برنامهریزی و مهندسیشده است.
در بررسی این موضوع باید دانست که با مسائل زیرساختی مواجه هستیم و اگر این مسائل حل نشود، نمیتوانیم معضل را حل کنیم؛ مسئله مهم آن است که زن ایرانی هنوز نتوانسته جایگاه، هویت و مقصد نهایی خویش را پیدا کند، چیزی که در کشورها و فرهنگهای دیگر به چشم نمیخورد.
در حال حاضر زن مذهبی ما در محیط کاری با اسلوب یک زن غیرمذهبی فعالیت مینماید؛ ولی مسیر خود را نمیداند و گمان میکند که باید شاغل باشد. هنگامیکه در مورد فرزند دوّم از او سؤال میشود، مخالفت میکند و اظهار میدارد که احساس نیاز به بچه نمیکند.
بهراستی علّت چیست؟ آیا میتوان قاعدهی خلقت و آفرینش را وارونه نمود و هر زن و مردی که احساس نیاز به پدر و مادر شدن کردند با نظر شخصی خود اقدام کنند؟ زوج های مذهبی که تمایلی به فرزندآوری ندارند در قسمتی از مسیر ایدئولوژیکی خود دچار اشتباه شدهاند؛ زیرا مسیر فکری انسان بر اساس الگوی آفرینش طراحی گردیده و دین اسلام هم بر این موضوع تأکید دارد. نهتنها اسلام، بلکه تمامی ادیان بر آن صحه گذاشتهاند؛ اما اکنون آن مسیر تغییر یافته و نیازها و اهداف کاذب و غیرواقع بینانه جایگزین آن شده است؛ ازاینرو اولین اقدام آن است که مشکل هویتی زنان ایرانی در سطوح دینی و علمی حل شود.
برای دیدن متن کامل این مطلب وارد شوید سپس در این قسمت کلیک نمایید