موسسه صراط مبین

حجت الاسلام وافی سخنان خود را با بیان هدف اصلی عزاداری آغاز کردند و گفتند که عزاداری یکی از مناسک آیینی در جهت تکریم اهل بیت (علیه السلام) است که در سوگواری ها و مجالس خانگی نشان داده می شود. ایشان معتقد است آسیب شناسی سطحی خود آسیبی بزرگ برای عزاداری ها و دیگر مبانی دینی می باشد که ابتدا لازم است این نوع آسیب شناسی اصلاح گردد.
از نگاه ایشان، برای ارتقاء آسیب شناسی ها توجه به چند نکته حائز اهمیت است:
1-نبود مرکز اطلاعات و داده پردازی، نظرسنجی و ارزیابی مخاطبان سبب عدم شناخت صحیح درباره آسیب ها شده است که با ایجاد این مرکز، جریاناتی که باعث بزرگ جلوه دادن آسیبها می شود رفع می گردد و ناصواب بودن بسیاری از آسیب شناسی های سطحی مشخص می شود.
2-باید به تأثیر روانی آسیب شناسی سطحی بر جامعه توجه داشت و تبعات اینکه اکنون همه قصد انجام آسیب شناسی هیئات را دارند، در نظر گرفت.
3-باید شیوه نقد و ذکر آسیب ها هوشمندانه انتخاب شود.
با بیان این سه نکته، ایشان افزودند که شیوه های آسیب شناسی سطحی رایج در ایران حکم پاشویه برای یک بیمار مبتلا به تب را دارد که تنها به صورت موقت تب را پایین می آورد. و در انتها به جایی منجر می شود که هیچ اقدامی را ممکن نمی دانیم. در حالی که برای آسیب شناسی باید به  فنداسیون و قسمت پنهان موضوع توجه شود.
 نکات مهم مطرح شده در ادامه سخنان ایشان بدین شرح است:
- بهبود کیفیت و تعمیق محتوا مقدم تر از نقد و آسیب‌شناسی باشد.
- حوزه و دانشگاه، وظیفه خود را در حوزه باورها انجام دهند و تعارضات را حل نمایند.
- منظر صحیح توسط رسانه ها و نهادهای فرهنگی و آموزشی ترویج شود.
- نظارت صحیح بر حوزه رفتارها صورت گیرد.
- برای آرایه های بصری، موسیقی، سبک های عزاداری، سرمایه گزاری های لازم انجام شود.
متن کامل این مصاحبه در پژوهشنامه افق مکث منتشر خواهد شد.