موسسه صراط مبین

صراط مبین : چگونه می توان نقش خانواده ها را در جلوگیری از اثرات سو بازی های رایانه ای فعال کرد ؟
اگر بخواهم بطور مختصر عرض کنم باید بگویم که در واقع بازیهای کامپیوتری سیئة من سیئات موجود در فضای عصر جدید هستند. شما مستحضرید آنچه که امروز در واقع بیشترین نگرانی را ایجاد کرده ، انتقال فرهنگ از طریق این ابزار است . فرهنگی که مقبول جامعه دینی نیست. درماهواره ، اینترنت ، سینمای هالیودی هم همین نگرانی وجود دارد و تنها محدود به بازی های رایانه ای نیست . به عبارتی دقیق تر همه ماجرا به داستان اصالت  لذت بر میگردد، یعنی چون لذت بخش است، چون شیرین است، چون جذاب است، افراد جذب آن ها میشوند و تحت تاثیر قرار میگیرند .  لذا علت العلل اصالت لذت است وتا این مساله حل نشود ، سایر مسائل از جمله سوال شما در ابتدای بحث موثر نخواهند بود و مانند این است که از مسکن های معمولی برای زخم بزرگ استفاده شود.بنابراین باید هم اقناع عقلی و هم اقناع قلبی نسبت به کنترل لذت بوجود آورد ، و اگر این اقناع صورت گیرد مسائل ، حل میشود.  یعنی شما اگر توانستید به لذات جهت دهید ،دیگر لازم نیست، 30  نسخه برای 30موضوع بنویسید ، بلکه با یک نسخه واحد بسیاری از مشکلات رفع می شود.
همه سخن بنده این است که شما وقتتان را روی تنها یک موضوع مثل بازی های رایانه ای صرف نکنید  بلکه ریشه را باید درست کنید والا از موضوعات جزئی که به دنبالش هستید نکته قابل توجه ای به دست نمی آید.  
صراط مبین : با توجه به نکته ای که فرمودید ، چگونه می توان افراد جامعه را به سمت کنترل و جهت دادن لذات رهنمون ساخت ؟
راهکار در این جا همان داستان تربیت است.  پیغمبر اکرم هم که تشریف آوردند به دنبال همین هدف بودند، یعنی از طریق تربیت وهدایت ، تغییر رفتار در افراد ایجاد کنند. لذا راهکار همان مسیری است که ما در تربیت و هدایت دینی باید به عهده بگیریم . شما باید دو نوع اقناع در فرد بوجود بیاورید یکی اقناع عقلی و یکی اقناع قلبی . باید فرد در اقناع عقلی به اینجا برسد که این نوشیدنی یا این تصاویر و این بازی،  تاثیرات نامطلوب ( دنیوی و اخروی ) برای او به همراه دارد.  اما در اقناع قلبی با استفاده از  تعبیر روایت شریف که اصلاح انسان را در گرو خوف بر میشمارد ، باید افراد را به سمت پرهیزکاری سوق داد . بنابراین  ما باید از یک سو،  از طریق استدلالها و براهین ، و از سوی دیگر با تقویت ایمان و خداترسی ، در افراد اقناع ایجاد کنیم تا از این طریق به حد و حدود لذت گرایی پایبند گردند . البته این فرایند باید متناسب با سن افراد صورت گیرد .
صراط مبین : در اقناع سازی، برای دستگاههای فرهنگی و حتی خانواده ها باید چه نقشی قائل بود ؟  
اولا درادبیات دینی ، امر به معروف و نهی از منکر وظیفه همگانی است. ثانیا آسیب و مشکل آنقدر سنگین است که یک نفر و دو نفر، یک نهاد و دو نهاد ،نمیتوانند این نقش را ایفا کنند. لذا همه باید ورود آگاهانه و منطقی داشته باشند. از سوی دیگر وظیفه اصلی در تربیت به عهده والدین است و دیگران به نوعی وظیفه همیاری را به عهده دارند ، لذا شما می بینید خانواده هایی هستند که خیلی هم منتظر حکومت ، آموزش و پرورش و سایر دستگاهها نیستند اما فرزندانشان را به خوبی تربیت می کنند و از بسیاری از این آسیبها هم مصون هستند. یعنی والدین فهیم می توانند گام های بزرگی در تربیت فرزندانشان بر دارند.
صراط مبین : شیوه های اجرایی اقناع سازی از طریق والدین ومتولیان باید چگونه صورت گیرد؟
ما نقشه راهی را با همین موضوع ترسیم کرده ایم که درآنجا به این سوال مفصل پاسخ داده شده است . در آنجا هفتاد دارو پیش بینی کرده ایم برای سواد رسانه ای ، تقویت خداترسی، ایجاد اقناع درشبهات اعتقادی و...
 بطور مثال برای صیانت هوشمندانه و مدیریت شادی ، شادی های جایگزین پیشنهاد داده ایم. و قس علی هذا...
صراط مبین : آیا نهاد خاصی باید این وظیفه خطیر را به عهده بگیرد ؟  
بله ، طبیعتاً باید حاکمیتی به این موضوع نگاه شود. درواقع قضایای اینچنینی باید از دستگاههای بالا دستی برنامه ریزی شود. خط دهی به بخشهای مختلف فرهنگی وظیفه از مهمترین وظایف این نهاد است. مثلاً اگر قراراست نهاد خانواده تقویت شود، باید خطوط کلی به سینما و تلویزیون داده شود تا مثلا ایده های فمنیستی در برنامه های شان تبلیغ نشود.