امام خمینی(ره) : پسرم! ما که عاجز از شکر او و نعمت های بی منتهای اوییم، پس چه بهتر که از خدمت به بندگان او غفلت نکنیم که خدمت به آنان، خدمت به حقّ است؛ چه که همه از اویند. هیچ گاه درخدمت به خلق اللّه خود را طلب کار مدان که آنان، به حقّ منّت برما دارند که وسیله خدمت به او - جلّ و علا - هستند و در خدمت به آنان، دنبال کسب شهرت و محبوبیّت مباش که این، خود حیله شیطان است که ما را در کام خود فرو برد. در خدمت به بندگان خدا، آن چه برای آنان پرنفع تر است، انتخاب کن، نه آن چه برای خود یا دوستان خود، که اینْ علامت صدق به پیشگاه مقدس او ـ جلّ و علا ـ است.(صحیفه نور، جلد 22 ، صفحه 101)
امام خامنه ای: این مردم ـ همان طور که امام مکرر فرمودند ـ ولی نعمت های ما هستند؛ این شوخی نیست. من یکی از مسؤولان را در محضری دیدم که برخوردش با مردم قدری متکبرانه بود، پیغام دادم و گفتم به ایشان بگویید که اگر می خواهد جبران آن برخورد را بکند، باید در همان طور محضری ظاهر بشود و بگوید: ای مردم! من نوکر شمایم. خلاف که نگفته ... یک مسؤول کشور چکاره است؟ فلسفه وجودی ما، غیر از خدمت به مردم چیست؟ امام فرمودند: اگر به من خدمتگزار بگویند، بهتر از این است که رهبر بگویند. این حرف درستی است؛ چون خدمتگزاری برای انسانی که دلش بیدار باشد، مدح بزرگ تری است... اگر این ملّت شهادت می دادند، که قطعاً می دادند که امام خدمتگزار آن هاست، امام بیش تر خوشحال می شد، که همه ملّت یک صدا فریاد بزنند که تو رهبر ما هستی. خدمتگزاری به مردم افتخار است.( دیدار رهبری با مسئولان نظام - ۲۳/۵/۷۰)